BANKALARIN VERGİ DAİRESİYLE BİLGİ PAYLAŞIM YÜKÜMLÜLÜĞÜ

Bankalar; yürüttükleri faaliyet içerisinde kişilerin finansal yoğunlukta olmak üzere büyük miktarda bilgilerine sahip olmaktadırlar. Bu bilgiler kişilerin özel verilerini ihtiva etmektedirler. Bu nedenle bankaların sahip olduğu bu tür verileri koruması ve gizlemesi ana kuraldır.

Bu ana kuralın bazı istisnaları mevcuttur. Bankaların vergi daireleriyle bilgi paylaşma yükümlülüğü;

Bankaların bünyesinde yer alan kişilere ait mali bilgiler/veriler vergi idaresi ve daireleri için büyük önem arz eder. Bu noktada bankaların vergi ödevleri ve vergi idarelerine karşı yükümlülükleri diğer kurum ve kuruluşlardan ayrılır.

Bu noktada; Anayasa’nın 20. Maddesinde temel hak olan özel yaşamın gizliliğine saygı hakkı bankaların bilgi verme yükümlülüğü ile sınırlandırılmaktadır.

Bankalar vergi idareleri ile bilgi paylaşma yükümlülüğü; kişilerin özel hayatı ile devletin vergisel mali çıkarları arasındaki adil denge ile uygulama bulmalıdır. Aksi halde kişilerin verilerinin ihlali gündeme gelecektir.

VERGİ USUL KANUNU

Madde 148;

Kamu idare ve müesseseleri, mükellefler veya mükelleflerle muamelede bulunan diğer gerçek ve tüzel kişiler, Maliye Bakanlığının veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanların isteyecekleri bilgileri vermeye mecburdurlar. Bilgiler yazı veya sözle istenilir. Sözle istenen bilgileri vermeyenlere keyfiyet yazı ile tekit ve cevap vermeleri için kendilerine münasip bir mühlet tayin olunur. Bilgi istenmek üzere ilgililer vergi dairesine zorla getirilemez. Memleket dışı imtiyazlarından faydalanan yabancı Devlet memurları bilgi verme mecburiyetine tabi olamazlar.

https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.4.213.pdf